Van 1985 tot 1991 heeft Anna met haar familie in Nepal gewoond. In 2004 begon zij met haar studie Rechten aan de Universiteit Maastricht. In 2010 rondde zij haar Master Globalisation and Law af, speciale aandacht gaf zij tijdens deze master aan mensenrechten en de Rechten van het Kind. Naast haar master heeft zij het Honours programma gevolgd. In 2009 won Anna de Studentprijs van de Universiteit van Maastricht vanwege haar inzet voor de Stichting. In 2013 is zij gestopt bij haar laatste baan om meer balans te creëren tussen haar werk en de Stichting. In 2014 is zij haar eigen bedrijf Anna Lim begonnen dat tevens een deel van de winst aan de Stichting doneert.

“Ik was drie maanden oud toen we vertrokken naar Nepal en heb dus het grootste gedeelte van mijn jeugd daar doorgebracht. Mijn ouders werkten beiden in het Anandaban Lepra Ziekenhuis. Ondanks dat ik sinds 1991 alweer in Nederland woon, voel ik me nog altijd thuis in Nepal. Ik houd ontzettend veel van Nepal en wil middels Stichting Bachi Amaa heel graag iets aan dit prachtige gastvrije land teruggeven.”

Rup Lal woont samen met zijn vrouw Rupa in Kathmandu. Ze hebben twee eigen kinderen een dochter Rubina en een zoon Bibek. Zij zijn de pleegouders van de 15 kinderen.

Rup Lal was 16 jaar oud toen bij hem lepra ontdekt werd. Zijn vader was op dat moment overleden en zijn moeder woonde bij een oom in huis. Toen het duidelijk werd dat Rup Lal lepra had is hij door zijn moeder en oom het huis uit gezet. Hij werd met stenen het dorp uitgejaagd. Met een grote wond onder zijn voet, veroorzaakt door de lepra, zwierf hij geruime tijd rond. Na drie weken kwam hij aan in Kathmandu, daar werd hij doorverwezen naar het Anandaban Hospital. Aan Rup Lal was verder niet te zien dat hij lepra had. Wel werd snel duidelijk dat hij zeer weinig eigenwaarde had.

Dr. Wim en Alice Theuvenet waren werkzaam in het ziekenhuis op het moment dat Rup Lal daar opgenomen werd. Gelukkig hadden zij in de gaten dat Rup Lal een slimme jongen was. Zij konden een plaats voor hem regelen in het tehuis van father Gaffney, pater van een Jezuïeten orde. Daardoor kon Rup Lal in 1993 met succes zijn middelbare school afmaken. In oktober 2007 heeft hij zijn Master Theologie afgerond. 

Rup Lal is met Rupa getrouwd. Beiden hebben een groot hart voor kinderen. Mede door de jeugdervaringen van Rup Lal hebben zij een droom om een opvangtehuis te starten en kinderen te helpen bij hun scholing. Ze willen graag onderdak bieden aan die kinderen die om welke reden dan ook niet de warmte en de zorg van een familie kunnen ervaren.

Prakash is de oudste zoon van Bachi. Bachi was Anna's oppas toen ze samen met haar ouders in Nepal woonde. Hij werkt als een accountant bij twee steengroeves. Hij heeft een vrouw en een dochter. Samen met de familie van zijn jongere broer Dipendra wonen ze in het oude huis van Bachi. Prakash werkt graag voor Stichting Bachi Amaa. Niet alleen omdat de Stichting naar zijn moeder is vernoemd, maar vooral omdat hij zelf heeft ervaren wat goede steun betekent.